Notre Dame w Paryżu: interesujące fakty, które warto poznać przed zwiedzaniem katedry

Katedra Notre Dame to jedna z najbardziej legendarnych atrakcji w Paryżu. Chroni ona wiele tajemnic i sekretów. Opowiemy Ci o tym, na co należy zwrócić szczególną uwagę, odwiedzając katedrę Notre Dame, jednak wcześniej przypomnimy  jej położenie i godziny otwarcia.

Wieże katedry Notre Dame

Jeśli masz na tyle odwagi, aby pokonać 387 schodów, które układają się w wąską spirale, możesz wspiąć się na wieże katedry Notre Dame, aby z bliska obaczyć słynne gargulce z dzwonnicę, o których mowa w powieści Victora Hugo. Z góry wieży Notre Dame czeka na Ciebie jeszcze jeden miły dodatek – wspaniały widok na Paryż. Możesz też odwiedzić sklep z pamiątkami, który znajduje się w środku i zobaczyć celę, w której według legend mieszkał Quasimodo. Przyjęło się myśleć, że ten mały garbus, z którego katedra Notre Dame zasłynęła, jest jedynie wymysłem wielkiego pisarza, ale możliwe, że istniał naprawdę. Ostatnio londyński naukowiec, który zajmuje się badaniem prac rzeźbiarza Henryka Sibsona pracującego nad renowacją katedry w XIX wieku znalazł w jego pamiętniku opisanie pewnego ciekawego spotkania. Sibson pisał, że podczas wizyty w katedrze widział garbusa, który unikał kontaktu z innymi ludźmi. Co ciekawe, miało to miejsce w tym samym czasie, gdy w katedrze bywał też Victor Hugo, aby zebrać informacje do swojej powieści.

Figury apostołów

W połowie XIX wieku katedra Notre Dame poddana została zaawansowanej renowacji. Architekt Eugène Viollet-le-Duc rozpoczął wtedy poważny projekt odbudowy katedry, która miała trwać aż dwie dekady. Pracując na wieży budynku, potajemnie zamienił jedną z figur apostołów na inną – reprezentującą siebie! Aby ją zobaczyć, musisz spojrzeć do góry na zielone figury stojące u podstawy centralnej iglicy. Wszystkie figury, oprócz jednej, której wzrok skierowany jest w zupełnie innym kierunku, spoglądają na Paryż. Architektowi nie można zarzucić braku poczucia humoru: swoją figurę umieścił na miejscu figury apostoła Tomasza, który zajmował się stolarstwem i budownictwem.

Kowal i diabeł

Z Notre Dame związana jest również pewna legenda o diable. Aby zakończyć pracę nad głównymi drzwiami wejściowymi, zaproszono do współpracy kowala Biskorne, który tak zręcznie wykonywał swoje działanie, że świadkowie zaczęli uważać, że współpracuje on z diabłem. Jeden ciekawski mężczyzna odważył się zajrzeć do kuźni Biskorne. Zanalazł on nieprzytomnego kowala, leżącego na podłodze z gorączką, podczas gdy prace nad wykończeniem katedry wciąż trwały w najlepsze. Kapłani z Notre Dame uwierzyli, że zamki wstawione przez Biskorne nie otwierały się aż do momentu, gdy zostały skropione wodą święconą. Jakby tego było mało, Biskorne zmarł zaraz po zakończeniu prac nad katedrą Notre Dame, a ludzie zaczęli szeptać, że to Lucyfer natychmiast zabrał jego duszę w zamian za pomoc. Nawet dzisiaj eksperci wciąż nie potrafią wyjaśnić, w jaki sposób Biskorne był w stanie osiągnąć tak znakomite efekty swojej pracy przy wykorzystaniu ograniczonego zestawu narzędzi, jakie były dostępne w jego czasach.

Pszczele ule katedry Notre Dame

Oprócz gargulców i chimer, w Notre Dame można jeszcze spotkać innych ciekawych mieszkańców. Wiosną 2013 roku na dachu katedry zaczęto hodować pszczoły. Wszystko za sprawą nieustannie wzrastającego trendu miejskiego pszczelarstwa, które na przestrzeni ostatnich paru lat stało się w Paryżu tak bardzo popularne. Niektórzy mogą pomyśleć, że miód miejski nie jest tak dobry, jak ten ze wsi, jednak tak nie jest.

Chodzi o to, że miejskie pszczoły zbierają nektar przede wszystkim z roślin domowych, które zdobią paryskie balkony i ogrodów miejskim, w których stosuje się mniej pestycydów niż w rolnictwie. Katedra aktywnie wspiera tę inicjatywę, aby po raz kolejny przypomnieć ludziom o różnorodności i pięknie świata stworzonego przez Boga, a także ludzkiej odpowiedzialności za jej ochronę.

» CZYTAJ TAKŻE – Opactwo Saint-Denis — grobowiec królów francuskich

Korona cierniowa

Korona cierniowa to jeden z głównych chrześcijańskich atrybutów. Historię korony cierniowej można śledzić od IV wieku, kiedy to przechowywano ją w Jerozolimie. Z biegiem czasu, wraz z innymi atrybutami przeniosła się ona  do Bizancjum, gdzie chowano święte relikwie przed złodziejami. We Francji pojawiła się dzięki cesarzowi Baldwinowi II, który przekazał ją francuskiemu królowi Ludwikowi IX. Korona cierniowa przybyła do Paryża 19 sierpnia 1239 roku, a król Ludwik IX, ubrany we włosiennicę, osobiście przeprowadził procesję z relikwiami do katedry Notre Dame. Koronę cierniową można zobaczyć w pierwszy piątek każdego miesiąca i każdy piątek Wielkiego Postu o godzinie 15:00, jak również w Wielki Pątek od 10:00 do 17:00.